Дела 1, 1-12

¹ Првата книга, Теофиле, ја напишав за сѐ она што Исус го правеше и поучуваше, од почетокот, ² па сѐ до денот кога се вознесе, откако преку Светиот Дух им даде заповеди на апостолите што беше ги избрал. ³ Ним по Своето страдање им се претстави жив, со многу верни докази, јавувајќи им се четириесет дни и зборувајќи им за царството Божјо. ⁴ Еднаш кога ги собра, Тој им заповеда: „Не оддалечувајте се од Ерусалим, туку чекајте го ветувањето од Отецот што сте го слушале од Мене: ⁵ Јован крштеваше со вода, а вие, не по многу дни од денес, ќе бидете крстени со Светиот Дух.“ ⁶ А тие, кои беа собрани, Го прашаа велејќи: „Во ова време ли Ти ќе го востановиш, Господи, царството Израилево?“ ⁷ И Тој им одговори: „Не е ваше да ги знаете времињата или часот што Отецот ги поставил во Своја власт; ⁸ но ќе примите сила од Светиот Дух, Кој ќе слезе на вас и ќе Ми бидете сведоци во Ерусалим и во цела Јудеја и Самарија, и сѐ до крајот на земјата.“ ⁹ И штом го рече тоа, додека тие Го гледаа Тој се подигна, и облак Го подзеде од пред очите нивни. ¹⁰ И како што гледаа кон небото додека Тој се вознесуваше, одеднаш пред нив застанаа двајца мажи во бела облека, ¹¹ и рекоа: „Луѓе Галилејци, што стоите и гледате кон небото? Овој Исус, Кој од вас се вознесе на небото, ќе дојде пак на истиот начин како што Го видовте да оди на небото.“ ¹² Тогаш тие се вратија во Ерусалим од планината, наречена Маслинова, која се наоѓа близу до Ерусалим, колку еден саботен ден одење.

Лука 24, 36-53

³⁶ Додека тие уште зборуваа за тоа, Самиот Исус застана сред нив и им рече: „Мир вам!“ ³⁷ А тие, така се уплашија и бидејќи застрашени, помислија дека гледаат дух. ³⁸ Но Тој им рече: „Што сте збунети и зошто такви мисли влегуваат во срцата ваши? ³⁹ Видете ги рацете Мои и нозете Мои: Јас сум Истиот; допрете се до Мене и гледајте; зашто духот нема тело и коски, а, како што гледате, Јас имам.“ ⁴⁰ А кога го рече тоа, им ги покажа рацете и нозете. ⁴¹ Но, додека тие од радост уште не веруваа и се чудеа, Тој им рече: „Имате ли овде нешто за јадење?“ ⁴² Тие Му дадоа парче печена риба и мед со саќе. ⁴³ И кога зеде, јадеше пред нив. ⁴⁴ Па им рече: „Ете, ова се зборовите што ги говорев уште додека бев со вас, зашто треба да се исполни сѐ што е напишано за Мене во Законот Мојсеев и кај Пророците, и во Псалмите.“ ⁴⁵ Тогаш им го отвори умот за да ги разбираат Писмата, ⁴⁶ и им рече: „Така е напишано и така требаше да пострада Христос и да воскресне од мртвите на третиот ден, ⁴⁷ и да биде проповедано во Негово име покајание и проштевање на гревовите кај сите народи, почнувајќи од Ерусалим; ⁴⁸ а вие сте сведоци за ова. ⁴⁹ И ете, Јас ќе го испратам врз вас ве­тувањето од Мојот Отец; а вие останете во градот Ерусалим, додека не се облечете во сила одозгора.“ ⁵⁰ И ги изведе надвор до Витанија, па кога ги подигна рацете, ги благослови. ⁵¹ И додека ги благословуваше, се оддели од нив и се вознесе на небото; ⁵² тие Му се поклонија и се вратија во Ерусалим со голема радост. ⁵³ И беа постојано во храмот, каде што Го прославуваа и благословуваа Бога. Амин!

(Дела 1, 1-12; Лк 24, 36-53) Вака свети Апостол Павле ја искажува силата на Господовото Вознесение: „Издигајќи се на височина, плени плен и им даде дарови на луѓето“ (Ефес 4, 8). Откако ја задоволи Божјата вистина, Господ ни ги одврза сите сокровишта на Божјата благост. Токму тоа е пленот од победата. Почеток на раздавањето на запленетото е слегувањето на Светиот Дух, Кој, откако слезе, секогаш пребива в Црквата и секому му дава според неговите потреби, сè земајќи од запленетиот плен. А ти подготви ја својата дарохранилницата – чистото срце и спреми ја својата рака – верата која не се премислува, па пристапи со прозба која е полна со надеж и со постојана молитва.